زندگی پر است از ساده های خواستی...
و من:خوشحا ل
خوشحال و شاکرم ...از برای این روزهای-خوش یومن-خانوادگی!
.
.
.
معبودا!!؟
صنم همه ی حواسش به این روزها هست...به این هدیه هایت
صنم راه تشکر را هم خوب بلد نباشد یک جورایی مدیون است
بدهکار است به تو....بدهکار!
به بزرگی ات قسم!شرمنده هستم برای این همه سخاوت و جلال و بخشندگی ات!
من لایق نگاه ِ تو نیستم
هزار بار سجده ی شکر به جا می اورم و ازتو ممنونم!
زندگی پر است از ساده های خواستنی
و تو...مهربان ِیگانه،همه ی خواستنی هایم را به من دادی.
دیگر چیزی نمی خواهم.
پی نوشت1:
ایرج و المیرای عزیز...لحظه های شادی برایتان آرزومندم
و تو!مازیار ِ کوچک...برایت بهترین های این زندگی ِ سخت را خواستارم.
پی نوشت 2:
برای اینکه پست های بعدیم غمگین و ابری ان خواستم قبلش از خدا برای لحظه های خانوادگی شادم تشکر کنم و بگم که اینطور نیست که همیشه ناراحت باشم و دنبال از غم و غصه نوشتن...منتهی آدم کم پیش میادشادیهاشو ثبت کنه.من در درون خودم غمی دارم اما خدای من انقدر بزرگه که به هر طریقی شاد ترین لحظه ها رو بهم هدیه داده و اگر همیشه فضای پاره ها غمگینه به خاطر تنهایی محض ِ منه...نه به خاطر دور و برم.
ممنون