اگر تو نیستی در عاشقی خام
بیا؛مگریز از یاران ِ بد نام
تو آن مرغی که میل دانه داری
نباشد در جهان یک دانه بی دام
...
برادر کوی قلاشان کدام است؟
اگر در بسته باشد رفتم از بام
به پیش پیر میخانه بمیرم
زهی مرگ!زهی مرگ و سر انجام
ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﻦ/ ﻫﯿﭻ ﮐﻮﭼﻪ ﺍﯼ/ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﯿﭻ ﺯﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ/ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ…/ .........بن ﺑﺴﺖ ﻫﺎ ﺍﻣﺎ/ ...ﻓﻘﻂ ﺯﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺍﻧﮕﺎﺭ.../ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﻦ/ ﺳﻬﻢ ﺯﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ/ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻞ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ/ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.../ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ/ ﻧﺎﻡ ﻫﯿﭻ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﯽ/ ﻣﺮﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ/ ﺗﺨﺖ ﻫﺎﯼ ﺯﺍﯾﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﺍﻣﺎ/ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﯾﻢ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ/ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ،ﻣﺴﯿﺢ ﺭﺍ/ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ....
خدایا چی میشد خب؟
کمی هم از اعتماد به نفس ملت می دادی به ما؟؟؟
دختره اومده برنامه ریزی...با یَک فیگور ِطاقچه بالایی!
یه وضعی بود اصلن!
ما نیستیم که...همینجوری افسرده ایم.
خدایاچرا گل بازیاتو با ما کردی؟
حالا عِب نداره...
کاش همراه این "اثر هنری "یه مقدار از عصاره ی "اعتماد به نفس" می دمیدی تو وجودمون!
می بینی که بی جنبه ایم!
نه جدی...
بارالها..............
یه کم به من اعتماد به نفس "ببخش"
----------
پی نوشت:
"عزیزم، این کاری که کردی اسمش آرایش نیست؛ به این می‌گن:
گریم بازیگر نقش اول فیلم دراکولای برام استوکر!!!!!!!"
"ما به خرداد ِ پر از فاجعه عادت داریم!"
پی نوشت:
بازم فصل امتحانا اومد و فیل ما یاد هندستون کرد.
بلخره بعد از این همه ادعای مشروطی..
این ترم رسما مشروطیم!