برف

خوشحالم که تومرا...بیشتر از..من تورا...دوست می داشته ای:)

سنجاقک وجودم:)

"قلب دیگری دارم که وقتی می رنجد ...می بخشد؛

زمانی که می شکند ...دعا می کند؛ 

وقتی که می گرید  ...عشق می ورزد؛ 

کاش همواره 

 برنجد! 

بشکند!

بگرید! "

:) ۱۳۹۰/۸/۲۴(:

بارالها... 

با تولد هر انسان، 

شکر و اطاعت را در سرشتش زیباتر جوانه بزن. 

 

پانویس: 

امروز تولدمان است... 

تولد واقعی!:) 

هنوز هم پاییز...

باش؛

تا بی اشتها شوم ...

نباشی اگر 

نان می خرم و آب می خورم! 

باش؛

تا به هر چه غیر تو 

بی اشتها شوم 

مثل دو عاشق 

که ساعت ِنگاه کردن را 

به غذا خوردن تلف نمی کنند. 

 

 

                                                                           علیرضا روشن

:)

مهربان ِهمیشگی 

خدای لحظه های سخت... 

سپاس که راه را نشانم دادی!

طعم نرم زمستان...و طراوت سرشار من.

مینای وجودم...شکسته! 

 

ولبریز از دوست داشتن های مانده در بغض ام...

نه می توانم هضمشان کنم...نه می توانم بالا بیارمشان! 

 

معبودا... 

«وانفسای روزگار» 

امانم را بریده... 

گم شده ام در پلیدی آدم ها 

کمک ام کن تا فرار کنم به سال های بعد 

به روزگاری که این لحظه هارا نوستالژی می بیند نه درد! 

معبودا... 

 راه را نشانم بده!

سنجاقک ِوجودم

تردی باران...


:)))))))))))))

زندگی یعنی

یک سار پرید!

از چه دلتنگ شدی؟

دلخوشی ها کم نیست...

:(

دنیا دارد روی شانه هایمان راه می رود!!


---

پ.ن:دست من نیست گاهی وقتا روزام آفتابی نمیشه!